Za-lig weertje gisteren. Samen met Lisa zocht ik dan ook de zon op en die vonden we op het terras van de Caravan. We bestelden een verse sinaasappelsap en een cappuccino en wierpen een blik op het suggestiebord. Daar pronkte een lasagna met pastinaak, spinazie, mascarpone en mozzarella. Hmm, klonk heerlijk en stond meteen genoteerd in mijn notitieboekje. De dag ervoor was ik namelijk een biogroentetas gaan oppikken bij de natuurwinkel en daarin zaten nog drie kraakverse pastinaken te wachten.
Eens thuisgekomen, had ik echter nog weinig zin om naar de winkel te lopen en moest ik het dus doen met pastinaken, maar zonder spinazie, mascarpone en mozzarella. Geen enkel probleem, want de voorraadkast ten huize mama brengt altijd soelaas. Ik gooide er daarom wat geroosterde hazelnoten door, maakte een prei-tomatensaus en bestrooide het geheel met een lekkere parmigiano.
Toen de schotel in de oven zat, werd ik wat ongeduldig. Ten eerste had ik honger. Ten tweede had ik toch ook maar weer iets samen gegooid naar mijn gevoel. En eerlijk gezegd, dat loopt niet altijd goed.
Dit keer gelukkig wel. De pastinaak ging erg goed samen met de hazelnoten en de tomatensaus bleef met haar zachte smaak genoeg op de achtergrond. Zelfs mijn mama, die niet erg van pastinaak houdt, was overtuigd. Een succes. Met dank aan de Caravan voor de inspiratie!
Soppa Fest 